اوتیسم چیست؟ + درمان سریع اوتیسم در کوتاه ترین زمان
شاید این‌طور به نظر رسد که فرد مبتلا به اوتیسم درکی از دنیای اطرافش ندارد. در حالی که نتایج پژوهش‌های علمی و کتاب‌هایی که این افراد نوشته‌اند، گواهی دیگری می‌دهد. اوتیسم یک اختلال عصبی – رشدی است. این اختلال بر نحوه تعامل با دیگران، برقراری ارتباطات بین‌فردی، یادگیری و رفتار فرد تاثیر می‌گذارد. درخودماندگی را یک اختلال رشدی می‌دانند زیرا رشد افراد اوتیستیک متفاوت از میانگین غالب همسن‌وسالانشان است.
این تفاوت‌ها معمولا به شکل تاخیرهای رشدی و در دو سال اول زندگی کودک ظاهر می‌شود. اما کارشناسان معمولا تشخیص قطعی و رسمی عارضه را به سه سالگی واگذار می‌کنند. اگر مایلید با دنیای یک فرد دارای طیف اتیسم آشنا شوید تا پایان این مقاله با زینسی همراه شوید.
تاریخچه اوتیسم
اوتیسم یا Autism Spectrum Disorder در جامعه علمی دنیا به‌عنوان یک طیف شناخته می‌شود، زیرا افراد دارای ویژگی اوتیسم، تنوع گستره‌ای در نوع، علائم و شدت بروز دارند. این افراد دنیا را به شکل متفاوتی درک می‌کنند.
حدود هشتاد سال از کشف وجود این عارضه در دنیای انسانی می‌گذرد، اما هنوز هم دانشمندان چیز زیادی از معمای اوتیسم نمی‌دانند. لئو کَنِر در سال 1943 مقاله‌ای درباره نتایج پژوهش‌های خود بر 11 کودک باهوشی که تمایل شدید به انزوا و گوشه‌گیری داشتند، منتشر کرد. او در مقاله‌اش بیماری آنها را «اوتیسم زودهنگام نوزادی» نام نهاد.
Auto در زبان یونانی به معنای خود است. در دهه 60 میلادی این اختلال را درخودماندگی و وهم‌گرایی نام‌گذاری کردند. این عارضه شکل‌های گوناگونی دارد و طیفی از حالت ملایم تا شدید را شامل می‌شود. طبق نتایج پژوهش‌ها پسران بیش از دختران علائم این اختلال را بروز می‌دهند.
اوتیسم به زبان ساده
متخصصان معتقدند با درک دنیای افراد اوتیستیک می‌توانیم دنیای خود را بهتر بشناسیم. در کاوش‌هایی که درباره مغز افراد مبتلا به اتیسم انجام گرفته، آزمون‌های مختلفی اجرا شده است.
نتایج این پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مغز افراد دارای اختلال نمی‌تواند مثل یک فرد طیف میانگین محرک‌های بیرونی و درونی را فیلتر کند. به همین دلیل در موقعیت‌هایی مانند: شنیدن صداهای بلند، مهمانی‌های بزرگ، لمس یا دیدن چیزهای چسبناک و… دچار اضطراب می‌شوند.
در نتیجه یک کار را مدام تکرار می‌کنند و با این مکانیزم به درون خود فرو می‌روند. مغز افراد طیف میانگین در چنین شرایطی می‌تواند با تمرکز بر یک سوژه خاص، محرک‌های بیرونی آزاردهنده را فیلتر کند، بنابراین کمتر تحت تاثیر فضا قرار می‌گیرد. درحالی که مغز یک فرد اوتیستیک معمولا این عملکرد را ندارد. پس این افراد در هنگام مواجهه با هرگونه شرایط هیجانی قادر نیستند خود را مدیریت کنند.
تفاوت‌های مغز و ساختارهای آن در افراد طیف اوتیسم در مقایسه با افراد طیف میانگین
بررسی MRI مغزی در افراد طیف اوتیسم در مقایسه با افراد طیف میانگین نتایج زیر را نشان می‌دهد:
- میانگین رشد مغزی افراد اوتیستیک در کودکی بویژه سه سال ابتدای زندگی سریعتر از حد متوسط است. علت این اتفاق هنوز مشخص نشده است. اما این بدین معناست که بخش‌هایی از مغز این افراد به روشی غیرمعمول با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
- نوجوانان و کودکان اوتیستیک هیپوکامپ بزرگتری نسبت با افراد طیف میانگین دارند اما مشخص نیست که آیا این تفاوت تا بزرگسالی با فرد می‌ماند یا نه.
- آمیگدال این افراد در کودکی بزرگتر از افراد طیف میانگین است که در بزرگسالی این روند برعکس می‌شود. همچنین در شرایط بروز اضطراب اندازه آن کوچکتر می‌شود.
- مقدار بافت مغز در قسمت‌هایی از مخچه افراد طیف اتیسم کمتر از افراد طیف میانگین است. این بافت در شناخت و تعامل اجتماعی نقش دارند.
- ضخامت قشر مغز در این دو گروه متفاوت است.
آیا افراد مبتلا به اتیسم باهوش و توانا هستند و قابلیت‌های بالایی دارند؟
به نظر متخصصان روانشناسی بسیاری از این افراد صاحب توانایی‌هایی هستند که با رفتارهای دیگر انسان‌ها هماهنگی ندارد. گاهی هم این توانمندی‌ها واقعا غیرعادی به نظر می‌رسد. برخی از آنها حتی ممکن است قابلیت‌های ذهنی ویژه‌ای در زمینه محاسبات، هنر و… از خود بروز دهند، اما این قابلیت‌ها در طیف اوتیسم عمومیت ندارد.
افراد اوتیسمی دنیا را به شکل متمایزی درک می‌کنند پس باید روش‌ها و الگوریتم‌های متفاوتی برای یادگیری آنان طراحی کرد. طیف بودن این عارضه هم مسئله دیگری است که باعث ایجاد تنوع عصبی در آنها می‌شود.
به‌عبارت دیگر مغز گروهی از این افراد اطلاعات را متفاوت از دیگران مدیریت می‌کند، بنابراین ممکن است راه‌هایی که در حل مسائل یادگیری گروهی از آنها راه‌گشا باشد. برای دسته دیگر موثر نباشد. پس در نتیجه آنها به طراحی روش‌های متفاوتی برای یادگیری، مدیریت احساسات و کنار آمدن با دیگران نیاز دارند.
اوتیسم در کودکان
کودکان مبتلا به درخودماندگی در برقراری ارتباط با همسالان‌شان مشکل دارند. همچنین داشتن علائق محدود و تکرار چند باره یک نوع فعالیت از دیگر مشخصه‌های اوتیسم در کودکان است. این اختلال را می‌توان در 12 الی 18 ماهگی شناسایی کرد. علت دقیق بروز این اختلال ناشناخته است.
نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که بعضی از کودکان در اثر جهش‌های ژنتیکی ارثی و برخی دیگر در اثر جهش‌های خودبه‌خودی به این اختلال دچار می‌شوند. فاکتورهای محیطی نیز در بروز این وضعیت موثر هستند. اخیرا پژوهش‌هایی برای بررسی تاثیرات عواملی چون: عفونت‌های ویروسی، داروها، عوارض دوران بارداری، آلاینده‌های هوا و… بر بروز اتیسم در حال انجام است.
اوتیسم همراه چیست؟
برخی از بیماری‌های ژنتیکی، همراه با تولد و ارثی در کودک می‌تواند با اختلال طیف اتیسم همراه باشد یا بالعکس. این همراهی باعث تشدید نشانه‌های عارضه می‌شود. بیماری‌هایی زیر در این دسته قرار دارند:
- صرع
- توبروز اسکلروسیس
- بیش‌فعالی و نقص توجه یا ADHD
- وسواس فکری یا OCD
- اسکیزوفرنی
- دوقطبی
- دیسلکسیا
- دیس پراکسیا
- سندروم ایکس شکننده
- هایپرلکسیا
- واکولالیا
- ناتوانی‌های ذهنی
- بیماری‌های اضطرابی
- بیماری‌های مربوط به اختلالات دستگاه ایمنی و دستگاه گوارش
علائم اوتیسم در کودکان
علائم زیر در کودکان اوتیستیک دیده می‌شود:
- کودک برای جلب توجه دیگران از تماس چشمی استفاده نمی‌کند.
- کودک از کلمات یا حرکات دست و پا برای برقراری ارتباط با دیگران استفاده نمی‌کند.
- برقراری ارتباط کلامی برایش سخت یا گیج‌کننده است.
- کودک علاقه‌ای به برقراری ارتباط با دیگران ندارد.
- کودک صداهای تکراری مانند: غرغر کردن یا جیغ زدن را ایجاد کند.
- کودک حرکات تکراری مانند: تکان دادن بدن یا دست را انجام دهد.
- کودک دچار کم‌حسی یا بیش‌حسی نسبت به حواس چشایی، شنوایی، بینایی و لمس است.
- صداهای خاص او را نارحت می‌کند.
- کودک در برخورد با دیگران لبخند نمی‌زند.
- کودک هر چه می‌شنود را مدام تکرار می‌کند.
- کودک با لحن غیرمعمول صحبت می‌کند.
چگونه از افرادی که علائم اوتیسم دارند، حمایت کنیم؟
به‌طور کلی مطالعه درباره وضعیت اوتیسم و شناخت آن به ما کمک می‌کند تا رفتار همدلانه‌ای با خانواده‌ها و افراد اوتیستیک داشته باشیم. در یک سطح دیگر، خانواده‌های درگیر با این عارضه مطرح هستند. هر چقدر که وضعیت اتیسم زودتر در کودک تایید شود، خانواده فرصت بیشتری برای پذیرش و شروع آموزش‌های خاص فرزندشان دارند.
هرچند تشخیص قطعی این عارضه توسط یک تیم متشکل از: یک متخصص اطفال، یک روانشناس، یک گفتاردرمان و یک روانپزشک انجام می‌گیرد. اما پیشنهاد می‌شود که در مراحل اولیه، اگر نشانه‌هایی درخودماندگی را مشاهده کردید، حتما به متخصصان روانشناسی کودک مراجعه کنید. چنانچه برای گرفتن خدمات حضوری مشکل دارید؛ به کمک اپلیکیشن مشاوره و روانشناسی در پلتفرم زینسی می‌توانید با بهترین روانشناسان و روانپزشکان ایرانی، در هر جای جهان ارتباط بگیرید. این نرم‌افزارها به شما کمک می‌کند تا روانشناس مناسب خود را بیابید.
اوتیسم بزرگسالان
ویژگی‌های اصلی اوتیسم بزرگسالان معمولا در سه حوزه زیر رخ می‌دهد:
- تعاملات اجتماعی
- ارتباطات کلامی و غیرکلامی
- بروز رفتارهای تکراری یا تشریفاتی در شرایط اضطرابی
همه این نشانه‌ها در سطح واکنش‌های بیرونی مطرح هستند. وگرنه بسیاری از افراد طیف اوتیسم در درون می‌توانند مانند افراد طیف میانگین احساسات را درک کنند. در قسمت بعد بیشتر به این موضوع می‌پردازیم.
باورهای اشتباه درباره افراد اتیستیک
باورهای اشتباهی درباره افراد اتیستیک در جامعه رواج دارد که با شناخت این عارضه می‌توانیم آن را اصلاح کنیم. توجه نکردن به واقعیت دنیای این افراد، فقط بر رنج آنها می‌افزاید. همچنین باعث می‌شود تا این طیف نتوانند خود را همانگونه که هستند در اجتماع بروز دهند. در زیر نکات اصلاحی برخی از این باورها را می‌بینید:
- افراد اتیستیک به لحاظ ظاهری تفاوتی با دیگران ندارد.
- نشانه‌های افراد اتیستیک در بزرگسالی با دوران کودکی کاملا متفاوت است. زیرا طی مراحل رشد به فرد آموزش داده می‌شود که چگونه احساسات و اضطراب خود را مدیریت کند.
- افراد اتیستیک درست و غلط را از هم تشخیص می‌دهند.
- افراد اتیستیک می‌توانند به موضوعات توجه کنند.
- این افراد می‌توانند در زمان مناسب، حرف مناسب بزنند.
- این افراد هم می‌توانند شوخ‌طبع باشند و با سایر افراد همدلی کنند. اما نمی‌توانند همدلی خود را مانند افراد طیف میانگین نشان دهند.
درمان سریع اوتیسم
زندگی با فردی که نیازهای ویژه‌ای دارد، ظرفیت روانی بالایی می‌طلبد. زیرا که خانواده فرد دارای اختلال علاوه‌بر تمرکز بر پرورش توانایی‌های او باید به اطرافیان هم جواب پس بدهند. برخی اوقات حرف‌ها و نظرات فامیل، دوست و آشنا بیش از خود مسئله وضعیت را بغرنج می‌کند. مثلا: این افراد ممکن است توسط اطرافیان‌شان درباره زمان درمان، مورد پرسش‌های آزاردهنده قرار بگیرند. بعضی مواقع نیز به آنها پیشنهادهای غیر علمی در زمینه روش‌های درمان سریع اوتیسم ارائه می‌دهند. اما واقعیت این است که اوتیسم یک وضعیت مادام‌العمر است.
اگر دوستان، اطرافیان، مدارس و جامعه این واقعیت را بپذیرد؛ با خانواده‌های درگیر به شکل آگاهانه‌تری همراهی و همدلی می‌کند. هرچند که دنیای ما، برای افراد اوتیستیک ساخته نشده است اما فراموش نکنیم که: «افراد دارای اوتیسم، فقط فرزند خانواده‌اش نیست؛ فرزند جامعه است».
زینسی ، پتفلرم بررسی و مقایسه نرم افزارها
در این مقاله از زینسی اطلاعات مفیدی در مورد اوتیسم ارائه شد و به جواب دقیق سوالِ اوتیسم چیست ، رسیدیم. انسان‌هایی در اطراف ما وجود دارند که دنیا را به‌شکل متفاوتی درک می‌کنند. این تفاوت به کارکرد متمایز بخش‌هایی از مغز آنها برمی‌گردد. بنابراین رفتار و تعامل این افراد با دیگران متفاوت است. اوتیسم یا درخودماندگی وضعیتی است که این گروه در شرایط و ارتباطات اجتماعی با افراد طیف میانگین تجربه می‌کنند. اگر در این باره پرسشی دارید برای ما کامنت بگذارید. چنانچه از اپلیکیشن‌های روانشناسی و مشاوره استفاده کرده‌اید، لطفا تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
سوالات متداول:
اوتیسم چیست؟
ظاهر کودکان اوتیسمی چگونه است؟
اوتیسم در بزرگسالی امکان پذیر است؟
آیا اوتیسم درمان دارد؟
علائم اوتیسم در کودکان چیست؟
- عدم استفاده از تماس چشمی
- ایجاد صداها و حرکات تکراری
- سخت بودن برقراری ارتباط کلامی
- عدم علاقه به ارتباط با دیگران
- تکرار شنیده‌ها
- لحن غیرمعمول
- و …
منابع:
اوتیسم خیلییییی بیماریه سختیه ولی بازم بستگی به میزان اوتیسم داره بعضی اوقات حتی میتونه نقطه قوت بشه
اوتیسم رو به چشم یه بیمار نبینیم، این افراد اگه درست آموزش داده بشن کارهای شگفت انگیزی میتونن انجام بدن
به نظرم اوتیسم بیماری نیست اینو هی تکرار کنیم بلکه گوش ها به اون عادت کنه
فکر میکنم اوتیسم درمان نداره فقط باید مراقبت بشه و تحت کنترل دکتر باشه و آموزش های خاصی رو دریافت کنه
دلیلش رو نمیدونم ولی اوتیسم اخیرا زیاد شده و باید روش های آموزشی مخصوص کودکان اوتیسم رو یاد یگیره همه. اینکه چطور باید رفتار بشه با بیمار اوتیسم
پدر و مادر بچه های اوتیسم سختترین شرایط رو تحمل میکنن چون جامعه از اوتیسم اطلاعی نداره و میبینی فامیل و دوست تا بچه رو میبینن میخوان بغلش کنن در حالی که بچه های اوتیسمی بیزارن از لمس شدن … کاش اطلاعاتمون در این زمینه بالاتر بره. از شما ممنونم که اطلاعات جامعه رو در این راستا افزایش میدید.
علائم اوتیسم خیلی مشخصه کاش بتونیم از کودکی تشخیص بدیم و با تشخیص زودهنگام درمانشم آسونه
دخترم فقط یه علایم اوتیسم رو داره و اونم اینه که غیر من به چشم کس دیگه نگاه نمیکنه نمیدونم حجالتیه یا خدایی نکرده اوتیسم …. به هر حال میبرمش دکتر. ممنون از مقاله مفیدتون
در پاسخ به نیلوفر
بله کاملا درسته نیلوفر عزیز. از این که ما هم در اطلاع رسانی این موضوع سهیم هستیم، خوشحالیم
هیچکس درک نمیکنه … پسرم اوتیسمه همه اطرافیان میخوان بغلش کنن بوسش کنن و منم چیزی گفتنی بازم درک نمیکنن که کودک اوتیسمی دوس نداره لمس بشه
در پاسخ به صبا
متاسفیم که این اتفاق مدام براتون تکرار میشه و شما در شرایط سخت قرار میگیرید، امیدواریم هر چه زودتر اطلاع رسانی درست و موثر انجام بشه.
در پاسخ به حسین
بله دوست عزیزم همینطوره. ممنون از نظرتون
در پاسخ به دلربا
کاملا با نظرتون موافقم، امیدواریم این افراد در مسیر درست قرار بگیرند و استعدادشون شکوفا بشه.
اوتیسم اصلا خطرناک نیست والدین به محض تشخیص اوتیسم دچار وحشت میشن در حالی که موضوع وحشتناکی نیست
مقاله تون کامل و عالی بود، خیلی خوب توضیح دادید اوتیسم رو
در پاسخ به مهدی
ممنون از توجه تون
اوتیسم مگه درمان داره؟؟ تا اونجا که میدونم فقط میشه تحت کنترل نگه ش داشت و آموزش هایی دریافت کنه
به نظرم مهمترین نشونه اوتیسم بودن همون نگاه نکردن داخل چشمه که میشه از همون زمان نوزادی متوجه شد.
در پاسخ به زهره قربانزاده
بله درسته زهره عزیز به نکته مهمی در مورد اوتیسم اشاره کردید.
اوتیسم اصلا درمان نداره یه وضعیت همیشگی هست. خدا به خانواده این افرد صبر و تحمل عنایت کنه سخته تو این جامعه
در پاسخ به سپهری
دوست عزیز فقط خانواده افراد دارای اوتیسم نیستن که باید توجه و صبر نشون بدن جامعه هم باید در این راه بهشون کمک کنه. افراد دارای اوتیسم رو باید درک کنیم رفتار درستی باهاشون داشته باشیم.
افرادی که اوتیسم دارن میتونن در زمینه هنر بترکونن. دانشجویی داشتم که اوتیسم بود اثرهایی خلق میکرد که خودم شوکه میشدم. حتما یه هنرمند بزرگ میشه چند سال بعد.
در پاسخ به صادق
بله صادق عزیز. افرادی دارای اوتیسم میتونن توانایی های فوق العاده ای داشته باشن.
اوتیسم درمان نمیشه فقط میشه کنترلش کرد همین!
در پاسخ به سحرناز
بله سحرناز عزیز دقیقا همینطوره. اوتیسم درمان کامل نداره.
در مورد اوتیسم نمیدونم چرا اشتباه فکر میکردم. دقیقا بخش باورهای اشتباهی که نوشتید، اکثرشو داشتم. ممنون از مقاله بی نظیر و مفیدتون باعث شدید باورهام درست بشه.
در پاسخ به ساناز سلطانی
ساناز عزیز خوشحالیم که مقاله مون براتون مفید واقع شده. اکثر جامعه باورهای اشتباهی در مورد اوتیسم دارن چقدر خوب میشه مطالب آگاه کننده افزایش پیدا کنه.
کسایی که دچار اوتیسم هستن ظاهرشون هم متفاوته؟؟ مثل سندوم داون علائم ظاهری دارن؟
در پاسخ به سپهر
نه سپهر عزیز. معمولا ظاهر افرادی که اوتیسم دارن، هیچ تفاوتی با بقیه نداره فقط رفتارشون متفاوته. اونم بستگی به میزان شدت اوتیسم داره.
متاسفانه کسایی که اوتیسم دارن خیلی بیشتر از خانواده و اطرافیان اذیت میشن. تصور کنین صدای همه چی براتون سنگینه ما مثلا صدای ماشین برامون عادیه ولی برای اونا صداهای معمولی عین یه آژیر دردناک و بلنده. ذهنشون صداهارو بیش از حد تفکیک میکنه.
در پاسخ به ماهری
بله کاملا درسته دوست عزیز … واقعا تصور همچین شرایطی سخته ولی خوشبختانه آموزش‌ها و راهکارهایی وجود داره که اذیت این موضوع کمتر بشه.
اینکه یه کودک فقط یه جمله رو هی تکرار کنه ممکنه به اوتیسم مبتلا شده باشه؟؟ فقط این یه علائم رو داره. خیلی نگرانم
در پاسخ به سارا حیدرزاده
سارای عزیز نمیشه با یه نشونه اوتیسم رو تشخیص داد. توصیه میکنیم همراه کودکتون به پزشک مراجعه کنین تا خیالتون راحتتر بشه.
یه پسرخاله اوتیسمی داشتم فوت کرد متاسفانه. البته از نوع شدید بود و نمیتونست حرف بزنه.
در پاسخ به زهرا بابایی
خیلی متاسفم زهرای عزیز. اتفاق ناگواری هست. بله اوتیسم لول های مختلفی داره که شدت شون باهم فرق دارن.
علائم اوتیسم رو خیلی کامل نوشته بودید تو بعضی کودکان ممکنه همه علائم باشه و در بعضیا فقط دو سه تاش! درجه اوتیسمی فرق داره ولی میتونم بگم اوتیسمی ها از همه ما باهوش ترن.
در پاسخ به سولماز احدی
بله سولماز عزیز دقیقا همینطوره. ممنون از توجه تون به مقاله اوتیسم .